نویسندهک مدیر وبسایت

لطفاً بحث “تئوری انتخاب” را با دقت مطالعه کنید و به یاد بسپارید و نشان داده می شود چگونه می توان بر اساس این تئوری که توسط دکتر ویلیام گلاسر – اسطوره روان شناسی آمریکا – بنیانگذاری شده است، زندگی

اصل پارتو، یک عیار کلی به دست مان می دهد که حواس مان به پراکنده کاری هایمان باشد؛ درست است که همیشه و همه چیز دقیقاً منطبق بر اصل 80 – 20 نیست ولی در اغلب امور کلیات آن حاکم

حواس‌پرتی انگار با فناوری‌های نوین ارتباطی، با تلفن هوشمند و شبکه های اجتماعی عجین و همراه است. کافی است اعلان یک پیام یا زنگ یک تماس شنیده شود تا ما درگیر کاری شویم که وقت انجام آن نیست و از

روزگاری است که در آن، همه دوست دارند به موفقیت‌های بزرگ دست یابند. در چنین جامعه‌ای اگر کسی به دستاورد قابل‌توجهی برسد، سریعا یک برچسب «بااستعداد» روی او می‌زنند. آدم‌های موفق اغلب به شکل اَبَرانسانی به‌تصویر کشیده می‌شوند که با

گاندی شادی را این‌گونه تعریف می‌کند: «شادی زمانی به‌وجود می‌آید که اندیشه، سخن و کردارتان با هم هارمونی داشته باشند.» مترادف واژه‌ی هارمونی، «تعادل» است و تعادل کلیدِ پنهانی برای رسیدن به موفقیت است. تعادل، پایه‌ و اساس رشد ما

پیامبر اعظم : کسی نزد من محبوبتر از جوان توبه کار نیست.

انگیزه، نیروی محرکه‌ای است که برای رسیدن به هدف به آن نیاز داریم. گاهی حتی تحت بهترین شرایط هم حفظ انگیزه دشوار به نظر می‌رسد. حال در نظر بگیرید لیست کارهایی که باید انجام دهید، سر به فلک ‌بگذارد، رزومه‌ی

دلسوزی برای خود خالص‌ترین شکل عشق ورزیدن به خود است. بیایید با خود روراست باشید! آیا هر روز این کار را انجام می‌دهید؟ متأسفانه بیشتر مردم، دلسوزی برای خود را کاری عجیب‌وغریب می‌دانند. همه ما در زندگی خود با لحظاتی

وقتی به بزرگ‌ترین موفقیت‌هایتان فکر می‌کنید، چه حسی به شما دست می‌دهد؟ آیا به دستاوردهایتان افتخار می‌کنید و سرشار از غرور و شادی می‌شوید؟ یا اینکه احساس می‌کنید متقلبی بیش نیستید؟ آیا هر بار ترفیع گرفتن، هر پاداش و هر